Μανούτιος, Άλδος

Μανούτιος, Άλδος
(Aldus Manutius ή Aldo Mannuci, Βασιάνο 1450 – Βενετία 1515). Εξελληνισμένος τύπος του ονόματος του Ιταλού τυπογράφου, εκδότη, λογίου της Αναγέννησης και ανθρωπιστή. Ο Μ. σπούδασε λατινική φιλολογία στη Ρώμη και στη συνέχεια ελληνική φιλολογία στη Φεράρα, με τον γνωστό ελληνιστή Μπατίστα Γκουαρίνο. Το 1482 πήγε στη Μιράντολα και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στο γειτονικό Κάρπι, όπου συνέλαβε την ιδέα της έκδοσης έργων της ελληνικής και λατινικής γραμματείας, όταν ο πρίγκιπας του Κάρπι του παραχώρησε κεφάλαια για την προώθηση των ελληνικών γραμμάτων. Το 1490 εγκαταστάθηκε στη Βενετία και ίδρυσε τις Αλδινικές εκδόσεις, συγκεντρώνοντας γύρω του ειδικους της ελληνικής γλώσσας για να προετοιμάσουν την έκδοση των κλασικών Ελλήνων συγγραφέων. Οι πρώτες εκδόσεις του Μ. εμφανίστηκαν το 1494 και το 1499 κυκλοφόρησε η Υπνερωτομαχία του Πολύφιλου, το αριστούργημα της τυπογραφικής τέχνης του Μ., με πολυάριθμες ξυλογραφίες και ωραία αρχαία γραφή. Η πιο μεγάλη του έκδοση περιλάμβανε τα έργα του Αριστοτέλη σε πέντε τόμους. Ακολούθησαν τα έργα των Αριστοφάνη, Θουκυδίδη, Σοφοκλή, Ηρόδοτου, Πλάτωνα κ.ά., καθώς και εκδόσεις επιστολών των Ελλήνων φιλοσόφων και ρητοροδιδασκάλων. Το 1501 άρχισε να κυκλοφορεί συλλογές Λατίνων κλασικών με καλλιτεχνικά και ευανάγνωστα στοιχεία, παρόμοια με εκείνα που χρησιμοποιούσαν για την εκτύπωση των παπικών εγγράφων. Ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε μια μορφή πλάγιων τυπογραφικών στοιχείων, τα οποία ονομάστηκαν Αλντίν, και η ιδέα τους αποδίδεται στον συνεργάτη του πρώην χρυσοχόο Φραντσέσκο Γκρίφι ντα Μπολόνια, ο οποίος λέγεται ότι χρησιμοποίησε ως πρότυπο τον γραφικό χαρακτήρα του Πετράρχη. Η ελληνική εκδοχή αυτών των πλάγιων χαρακτήρων ονομάστηκε corsivi (κυρτά), αλλά επικρίθηκε διότι ήταν δύσκολη στην ανάγνωση και θεωρήθηκε ότι, αντίθετα με τις προθέσεις του Μ., δημιούργησε εμπόδια στη διάδοση των ελληνικών έργων. Από τις εκδόσεις του Μ. κυκλοφόρησαν επίσης έργα συγχρόνων του, όπως του Εράσμου. Όμως οι Αλδινικές εκδόσεις, εξαιτίας της φήμης που απέκτησαν, είχαν συχνά να αντιμετωπίσουν απομιμήσεις τρίτων και παραχαράξεις. Για περισσότερη ασφάλεια ο M., σφράγιζε τα βιβλία του με το σήμα του εκδοτικού οίκου του, ένα δελφίνι τυλιγμένο σε μια άγκυρα. Το 1500 ο Μ. ίδρυσε τη Νέα Ακαδημία, κατά τα πρότυπα της Ακαδημίας του Πλάτωνα, της οποίας τα μέλη βοήθησαν στη συλλογή και μελέτη χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων. Οι Αλδινικές εκδόσεις του Μ. συνέχισαν τη λειτουργία τους επί έναν αιώνα, με τον πεθερό του Αντρέα Τορεσάνο, τον γιο του Παύλο Μ. και τον εγγονό του Άλδο Μ. τον νεότερο. Βιβλία τους βρίσκονται σήμερα στις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και σε συλλογές βιβλιόφιλων. Δύο σελίδες από μία έκδοση του Άλδου Μανούτιου, τυπωμένη στη Βενετία κατά το 1505.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Άλδος Μανούτιος — Βλ. λ. Μανούτιος Άλδος …   Dictionary of Greek

  • εκδότης — Οποιοσδήποτε αναλαμβάνει να κάνει γνωστό ένα ανέκδοτο έργο ή να παρουσιάσει –αναθεωρημένο ή επιμελημένο ξανά– ένα κείμενο ήδη γνωστό. Η σύγχρονη σημασία της έκδοσης, ως συνόλου αντιτύπων του ίδιου έργου, συνδέεται με την εφεύρεση της τυπογραφίας …   Dictionary of Greek

  • βιβλιοφιλία — Η αγάπη για το βιβλίο· λέξη που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά προς το τέλος του Μεσαίωνα, στην περίοδο δηλαδή της ακμής των κλασικών σπουδών. Ο Ρίτσαρντ ντε Μπέρι, Άγγλος βιβλιόφιλος που έζησε τον 14o αι. και πρόδρομος του ουμανισμού, ονόμασε… …   Dictionary of Greek

  • εγχειρίδιο — Βιβλίο μικρού σχήματος, το οποίο –με τρόπο σαφή και λεπτομερειακό– περιλαμβάνει τις ουσιώδεις γνώσεις για ένα συγκεκριμένο θέμα. Για πολλούς αιώνες τα βιβλία που προορίζονταν για τη μόρφωση και τη θρησκευτική λατρεία παρουσιάζονταν ως τεράστιοι… …   Dictionary of Greek

  • ιπποκράτης — I (Κως 460; – Λάρισα 377 π.Χ.). Γιατρός. Θεωρείται ο επιφανέστερος γιατρός της αρχαιότητας, θεμελιωτής της επιστημονικής ιατρικής. Για τη ζωή του πολλά στοιχεία παραμένουν άγνωστα. Ήταν γιος γιατρού, ενώ γιατροί, επίσης φημισμένοι, ήταν οι δύο… …   Dictionary of Greek

  • ξυλογραφία — Χαρακτική σε ξύλο. Τα καταλληλότερα ξύλα είναι η αχλαδιά, η μηλιά, η κερασιά, το τσιμισίρι, η συκομουριά και γενικά τα σκληρά και όχι εύθραυστα ξύλα. Υπάρχουν δύο τύποι ξ.: η ξ. σε όρθιο ξύλο και η ξ. σε πλάγιο ξύλο. Στην ξ. σε όρθιο ξύλο η… …   Dictionary of Greek

  • Ανδοκίδης — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αττικός αγγειοπλάστης (6ος αι. π.Χ.). Υπήρξε τυπικός εκπρόσωπος της μεταβατικής φάσης από τον μελανόμορφο στον ερυθρόμορφο ρυθμό. Πιστεύεται μάλιστα πως ο ρυθμός αυτός διαμορφώθηκε στο εργαστήριό του. Στα αγγεία του… …   Dictionary of Greek

  • αρχέτυπα — Βιβλία που τυπώθηκαν στα πρώτα χρόνια της τυπογραφίας έως και το 1501. Τα α. είναιδύο ειδών: ξυλογραφικά και τυπογραφικά. Τα πρώτα τυπώνονταν από ξύλινες πλάκες, πάνω στις οποίες χάραζαν τις λέξεις. Τα δεύτερα είχαν τυπογραφικά κινητά στοιχεία,… …   Dictionary of Greek

  • Γρηγορόπουλος — I Επώνυμο κωδικογράφων και λογίων του 15ου αι. από την Κρήτη. 1. Γεώργιος. Ιερωμένος που έζησε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο) και ήταν οπαδός της ένωσης της Ανατ. και της Δυτ. Εκκλησίας. 2. Δημήτριος. Διετέλεσε διορθωτής των εκδόσεων των… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”